Open dialoog

Het uitgangspunt van de filosofische beschouwingen van Levinas is onze ervaring met het absurde en zinloze bestaan. Dit zinloze is voor de mens angstaanjagend omdat het ongrijpbaar is, niet te vatten. Het gaat over het onpersoonlijke ZIJN, in verschrikking en verbijstering. In het dagelijkse leven tracht de mens dit zinloze van zijn bestaan te ‘vergeten’. Hij trekt zich terug op zijn eigen basis, tracht te genieten van de dingen en geeft daardoor inhoud en smaak aan het leven. Tegelijkertijd tracht de mens zijn omgeving te ordenen, te grijpen en te begrijpen door middel van werken en kennen, arbeid en wetenschap.

Lees verder “Het Gelaat”

Premisse, het idee van een fluweelzachte paradigmashift is van alle tijden, per definitie een toekomstige gebeurtenis waarvan de uitkomst moeilijk voorspelbaar is. Deze premisse herbergt een tegenstrijdigheid, of op z’n minst vergt ze diepgaander introspectie of deze onvoorspelbaarheid niet meer te maken heeft met een gebrek aan consensus dan wel te wijten is aan een gemis aan voldoende informatie. Ook hier een kwestie van elaboratie, het delen van informatie zegt immers niet dat er ook interesse voor bestaat, zelfs niet wanneer informatie als tijdloos kan gepercipieerd worden. In die zin wel ‘van alle tijden’ verklarend.

Lees verder “Van alle tijden”

Iedere oorzaak heeft zijn gevolg en ieder gevolg heeft zijn oorzaak. Dat wat we waarnemen als de fysieke werkelijkheid zijn de zichtbare gevolgen van niet-zichtbare oorzaken. Met ons bewustzijn, onze intenties, gedachten en gevoelens in de niet-zichtbare wereld van oorzaak, creëren we de zichtbare wereld van gevolg. Ervaringsgericht nemen we de proef op de som door een actueel thema onder de loep te nemen, en anders voor te stellen in een poging om deze wet van oorzaak en gevolg te kunnen onderschrijven, of ook helemaal niet.

Lees verder “Wet van oorzaak en gevolg”

Alle wegen leiden naar Rome en het proces is de weg, stellingen die we maar al te vaak horen maar ons ook in het ongewisse kunnen laten en/of brengen over waar het dan precies over gaat. Plaats ze als thema binnen het Elaboration Likelihood Model en het wordt misschien een chaotisch kluwen dat eindeloos kan doorgaan, als een spel waarin Rome niet meer dan een mysterieuze stad wordt. Via dit ezelsbruggetje in dit bericht de positieve desintegratie theorie van psychiater Dabrowski, waarin hij een proces beschrijft dat voor ieder zelf toegankelijk is.   

Lees verder “Het proces is de weg”

Middels het nobele studiewerk van Beck en Cowan in de naam van Spiral Dynamics hebben we onze kennis inzake de verschillende perceptiesferen aanzienlijk kunnen verbreden, dat is het goede nieuws. De domper, misschien minder aangenaam is dat ondanks hun onlosmakelijke samenhang de verschillende sferen niet altijd functioneren als vloeiend communicerende vaten, wat betekent dat open dialoog misschien toch niet zo simpel is dan we oppervlakkig zouden kunnen vermoeden. Er is echter nog veel meer, in dit bericht een bijdrage van Fritjof Capra met betrekking tot het verschijnen van sociale innovaties.

Lees verder “Het verschijnen van innovaties”

Het maatschappelijke discours is maar al te vaak dubieus, verwarrend en conflictueus, enerzijds smeken om middelen zodat economisch herstel definitief kan ingeluid worden, anderzijds hevig protest wanneer sociale innovaties zich spontaan aanbieden. Het appelleert aan de besluitvormingstheorie van Herbert Simon waarin gesteld wordt dat we, onder het motto ongekend is onbekend, onmogelijk alle remedies voor alle problemen kunnen kennen. Maar dat is niet alles, redelijk paradoxaal is de verklaring die we vinden in het fenomeen ‘angst voor vrijheid’. In dit bericht een aantal passages uit een recensie van de hand van Dirk Verhofstadt, handelend over het gelijknamige werk van Erich Fromm.

Lees verder “Angst voor vrijheid”

Met een aantal benchmarks in het achterhoofd hebben we alvast een zo breed mogelijk speelveld proberen te creëren dat onmogelijk volledig te bevatten is. En erger, door de wisselwerking tussen verschillende meningen, ontelbare disciplines, variaties, aspiraties, groeisnelheden en/of wereldvisies ontstaat een chaotische caleidoscoop die ondanks alle hoop niet zelden tot nog meer onbegrip, conflict en verwarring leidt, hiermee vaak dan ook ontmoedigend elke vorm van transparantie fnuikend.

Lees verder “Eigenheid”

Generaliserend zijn er talloze manieren om tot deze of gene conclusie te komen, net zoals het zelf een uniek pad beloopt naar keuze en interesse, met vallen en opstaan, naar ervaring en eigenheid. De intentie is om aan te geven dat herstel- en/of groeiprocessen geen kwestie zijn van hapklare brokken, maar veel eerder een proces van wikken en wegen, van herziening op herziening, maar ook van confrontatie en bijtijds lastig te verteren informatie die binnen het 3D-4D-5D-complex beproefde overtuigingen onder druk kan zetten.

Lees verder “Tabula Rasa”

Het cruciale punt is wanneer de culturele evolutie en de morfogenese aanvaard moeten worden als een verklarend principe in de menselijke geschiedenis, vertonen ze dezelfde diepgaande bezwaren die voor de traditionalisten, de romantici en de liberaal-sociale theoretici nu juist aanleiding waren dit alles af te wijzen. Met andere woorden, hoe kunnen we Auschwitz verklaren als in het menselijke domein evolutie actief is? Hoe zouden we het kunnen wagen te zeggen dat sommige culturele verschijnselen meer geëvolueerd zijn dan andere? Hoe kunnen we het wagen een zo duidelijk waardeoordeel te vellen? Wat is dat voor arrogantie?

Lees verder “Wilber’s verklarende beginselen”

Informatief, Nyaya is een van de zes orthodoxe of astika filosofische scholen van het hindoeïsme, in het bijzonder de school van de logica. De belangrijkste bijdrage van deze school is haar methodologie. Die is gebaseerd op een systeem van logica dat vervolgens door de meeste andere Indiase scholen, ook de niet-orthodoxe, werd overgenomen, ongeveer zoals gesteld kan worden dat de westerse wetenschap, religie en filosofie grotendeels is gebaseerd op de Aristotelische logica. De Nyaya-school baseert zich op de Nyaya-soetras, deze tekst bestaat uit vijf boeken, met in elk boek twee hoofdstukken, een cumulatief totaal van 528 aforistische soetra’s, over regels van de rede, logica, epistemologie en metafysica.

Lees verder “Boerenlogica, vergis je aub niet.”